ฟันบนขึ้นอีกแล้วค้าบ

อีกไม่กี่วันน้องโฟนจะครบ 9 เดือนแล้วนะครับ เร็วเหมือนกันนะเนี่ย ช่วงนี้น้องโฟนกินนมเก่งขึ้นกว่าเมื่อก่อน เป็น 4 ออนซ์ แล้วถี่ขึ้น ช่วงกลางวันจะไม่ค่อยบ่อยก็ประมาณ 3 มื้อ แต่ถ้าเป็นช่วงกลางคืนที่คุณแม่ต้องกล่อมนอน ต้องชงนมให้น้องโฟนถึง 7 ออนซ์เลย กะว่าอิ่มเลย ส่วนกลางดึกน้องโฟนยังตื่นเหมือนเดิม คือ ทุก 3-4 ช.ม. คุณแม่ก็ต้องตื่นมาชงนมให้น้องโฟน เดี๋ยวนี้คุณแม่ไม่ต้องอุ้มนอนเหมือนก่อนคุณแม่จะปล่อยให้น้องโฟนเล่นให้เต็มที่ก่อน พอน้องโฟนง่วงก็จะขยี้ตา อาการแบบนี้แสดงว่า ง่วงแล้ว คุณแม่ก็จะป้อนนมที่เตรียมไว้ แล้วพอน้องโฟนดูดนมหมดแล้ว น้องโฟนจะหันหลังให้คุณแม่ คือต้องตบก้นน้องโฟนจนหลับไป ดีใจมากเลยไม่เหนื่อยเหมือนก่อน เวลาน้องโฟนหลับก็จะ กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงประมาณว่าเป็นที่นอนของเค้าคนเดียว ตลกดี บางทีก็นอนกลางขา กลางแขนแบบว่าสบายมาก และไม่ชอบห่มผ้า คุณแม่ต้องค่อยตามห่มผ้าให้ตลอด อากาศเย็น กลัวจะไม่สบาย วันที่ 27 นี้ต้องพาน้องโฟนไปฉีดวัคซีน ที่คลินิกคุณหมอพรที่เดิม เป็นวัคซีนสำหรับเด็ก 9 เดือน แต่จำไม่ได้ว่าวัคซีนอะไรบ้าง น้องโฟนจะหนักขึ้นกว่าเดิมกี่โลไม่รู้ ต้องรอชั่งกับคุณหมอ แต่น้องโฟนตัวยาวนะ ล่าสุดประมาณ 75 ซ.ม. น่าจะมากกว่านี้แล้วแหละ เดี๋ยวนี้น้องโฟนชอบเล่นแรงๆๆ คืออุ้มเค้าแล้วก็กระโดดชอบมาก ชอบตบมือ เอามือเคาะตามที่ต่างๆๆ ประตู พื้น ของเล่น แล้วยิ้มหวาน ตายี้ๆ ชอบเล่นของที่ไม่ใช่ของเล่น เช่นที่ใส่กระดาษเปียก กระปุกโลชั่น แล้วพวกกล่องก็จะหยิบแล้วมาโยนลงพื้น คุณแม่ก็ต้องค่อยตามเก็บให้น้องโฟน น้องโฟนพูดออกเสียงมากขึ้นแต่ยังไม่เป็นคำ ที่สำคัญเดี๋ยวนี้เจ็บตัวบ่อย วันก่อนก็หัวโน กระแทกกับพื้น ซนมากเลย นี่ขนาดยังเดินไม่ได้นะเนี่ย คงได้แผลอีกเยอะ ชอบเล่นเสาบันไดที่บ้านย่าทวด คุณแม่ก็จะห้ามเพราะว่ากลัวจะกระแทกกับขอบบันได น้องโฟนก็จะแสดงอาการไม่พอใจ บางทีก็มาตีคุณแม่ ร้องเสียงแบบประมาณไม่พอใจ บางทีกัดก็มี (เจ็บด้วย) คุณแม่ก็ต้องพาไปเล่นอย่างอื่นแทน น้องโฟนก็จะลืมแล้วหันมาสนใจสิ่งนั้นแทน โตกว่านี้คงต้องสอนอีกเยอะเลย ตอนนี้น้องโฟนฟันขึ้นข้างบนอีก 2 ซี่แล้วนะ รวม 4 ซี่ ส่วนข้างล่าง 2 ซี่ตรงกลาง คุณแม่ต้องทำความสะอาดให้น้องโฟนทุกวัน เพราะกลัวฟันจะผุก่อนวัย เพราะน้องโฟนยังแปรงฟันไม่ได้ คงอีกนานแหละ ฟันห่างด้วยไม่รู้ว่าฟันแท้ขึ้นจะห่างแบบนี้หรือเปล่า สงสัยคุณแม่ต้องเก็บเงินเผื่อจัดฟันให้น้องโฟนแล้วมั้ง อิอิ

8 เดือนแล้วครับ

ช่วงนี้คุณแม่ไม่ได้เข้ามาเขียนบทความในบล็อกเลย ยุ่งๆๆหลายอย่าง ตอนนี้น้องโฟนติดคุณพ่อคุณแม่และคุณย่าทวด พี่เลี้ยง หรือคนที่เห็นกันทุกวัน ถ้าเป็นคนแปลกหน้าอย่างหวังว่าจะได้อุ้มเหมือนเมื่อก่อน ไม่เอาเลย ตัวอย่างนี่เลย อามิ้น (น้องสาวคุณพ่อ) กลับมาจากหัวหิน ไปเรียนที่นั่น กลับมาช่วงปิดเทอม อามิ้นคิดถึงหลาน จะอุ้มน้องโฟน แต่อามิ้นไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่ปีใหม่ พออุ้มน้องโฟนก็พิจารณาโดยการมองหน้าก่อน พอสักพักก็ร้องดังลั่นหน้าแดง น้ำตาไหวเต็มแก้มเลย คงกลัว ปกติถ้าเป็นสาวๆๆ น้องโฟนจะชอบ ยิ้มให้ แต่อามิ้นนี่ไม่เอาเลย พอเวลาผ่านประมาณ 2 วัน เริ่มคุ้นหน้า ก็ให้อามิ้นอุ้มแต่อุ้มได้ไม่นานนะ

พัฒนาการตอนนี้น้องโฟนคลานแล้ว แต่ประมาณกึ่งคืบ กับคลานมากกว่า ตั้งเข่าได้ และเกาะยืนได้นาน ถ้าจับแขนน้องโฟนเดิน น้องโฟนก็จะเดินเล่นไปเรื่อยๆ ยิ่งถ้าจับนั่งรถหัดเดินนะ ไปไวมากเลย ต้องคอยระวัง กลัวจะหัวไปกระแทกกับขอบโต๊ะที่บ้าน ปล่อยไว้คนเดียวไม่ได้เหมือนก่อนแล้ว เริ่มเอาแต่ใจ งอแงจะให้อุ้มอย่างเดียว ชอบเล่นแรงๆๆ ก็จะหัวเราะชอบใจใหญ่เลย น้ำหนักตอนนี้น่าจะประมาณ เกือบ 10 กก. ได้แล้ว ไม่แน่ใจ น้องโฟนกินข้าววันละ 2 มื้อ กินเก่งเหมือนเดิม พี่รุ่งทำอร่อย คุณแม่ยังสู้ไม่ได้เลย มีให้กินพุดดิ้งบ้าง (ยามากากิ) ไม่บ่อยเพราะเดี๋ยวจะติดรถชาติหวานมากเกินไป และผลไม้ บางครั้งก็เป็นแอปเปิ้ล มะละกอ เอามาขูดให้กิน กินน้ำส้ม วันละ 2 ผล กินนม 3 ออนซ์ บางครั้งก็ 4 ออนซ์แล้วแต่ว่าจะหิวมากขนาดไหน เดาใจลำบากจริงๆๆ

เดือนนี้คงพาน้องโฟนไปหาคุณยายไม่ได้ เพราะคุณพ่อออกต่างจังหวัดทั้งเดือนเลย คุณยายโทรมาถามตลอด คิดถึงหลานมาก ไม่รู้ว่าถ้าไปหาจะหาคุณยายหรือเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้นคุณแม่คงเหนื่อยเอาการเหมือนกัน

หลายวันที่ผ่านมาน้องโฟนถ่ายบ่อยมากวันละ 2-3 ครั้งเลย บางวัน 4 ครั้ง น้องโฟนก็ไม่งอแงนะ ถ่ายออกมาปกติ ไม่เหลว เลยไม่ได้พาไปหาหมอ คุณย่าทวดบอกว่าแบบนี้แหละ เป็นช่วงเวลายืดตัว แต่ปัจจุบันถ่ายเป็นปกติแล้ววันละ 1 ครั้ง ส่วนใหญ่จะเป็นตอนเช้าเวลา 7.00 น. เป็นเวลาที่คุณแม่ต้องไปทำงาน เป็นประจำเลย

เที่ยวบ้านคุณตาคุณยาย

เดินทางไปบ้านคุณยายที่พัทยา วันเสาร์ที่ 7 ก.พ. 52 กว่าจะเก็บของเสร็จก็เย็น มีแต่ของน้องโฟนทั้งนั้น เลย ออกเดินทางเวลา 6.30 น. พอน้องโฟนขึ้นรถไม่ทันไรก็ทำท่าจะหลับ น้องโฟนชอบดูวิว แต่ด้วยความง่วงมาก ไม่ทันไรก็หลับซะแล้วยังไม่ขึ้นทางด่วนเลย น้องโฟนหลับยาวไปถึงบ้านคุณยายประมาณ 3 ทุ่ม น้องโฟนยังไม่ตื่นดี คุณยายได้ยินเสียงรถรีบออกมารับน้องโฟนทันที หอมซ้ายหอมขวาใหญ่ คงคิดถึงมากน่ะ แต่อุ้มไม่ทันไร น้องโฟนตกใจเสียงคุณยาย (ที่เรียกคนอื่น) คุณยายยังไม่รู้ว่าน้องโฟนไม่ชอบเสียงดัง เลยร้องซะดังลั่น คุณแม่ต้องรีบมาอุ้มแล้วปลอบ พอซักพักก็เงียบ แต่ให้คุณยายอุ้มน้องโฟนไม่ได้ เพราะน้องโฟนยังกลัวคุณยายอยู่ คุณพ่อคุณแม่ต้องเหนื่อยมากกว่าเดิม เพราะทุกครั้งที่ไปบ้านคุณยายน้องโฟน จะนอนกับคุณยาย แต่ครั้งนี้น้องโฟนไม่เอาใครเลย จะให้คุณพ่อคุณแม่อุ้มเท่านั้น เริ่มจำหน้าได้แล้ว คุณยายคงน้อยใจนิดนึง เพราะคิดถึงหลานมากแต่หลานไม่ให้อุ้ม คืนนั้นกว่าน้องโฟนจะหลับได้ก็ประมาณเกือบ 5 ทุ่ม เพราะนอนจากบนรถมาเต็มอิ่ม ที่แย่ไปกว่านั้น น้องโฟนปวดท้องอีกด้วย โชดดีที่เอายามาด้วย คุณแม่เลยป้อนยาไป ทามหาหิงค์ที่ท้องให้ สักพักก็หายปวดท้องแล้วก็หลับไป คงเพลี่ย เดี๋ยวนี้น้องโฟนไม่ตื่นบ่อยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว จะตื่นประมาณ 2-3 รอบ แต่ถ้าเป็นเวลาหิวนม น้องโฟนจะร้องแบบไม่ลืมหูลืมตา ประมาณว่าไส้จะขาดแล้วแหละ อิอิ พออิ่มนมก็หลับต่อจนถึงเช้า วันนั้นน้องโฟนนอนตื่นสาย ตอน 8.00 น. ปกติจะตื่น 6.00 น. เช้าทุกวัน ไม่เกินจากนี้ คงนอนเต็มอิ่มตื่นขึ้นมาเลยไม่งอแง คุณยายรีบมาอุ้มเลย คุณยายก็ยังหวั่นๆ ว่าหลานจะให้อุ้มไหม? น้องโฟนคงลืมหมดแล้วว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ยิ้มให้คุณยาย คุณยายดีใจ ยิ้มหน้าบานเลย หลังจากนั้นคุณแม่ปล่อยให้น้องโฟนอยู่กับคุณยาย เพราะมาบ้านคุณยายแค่เดือนละครั้งเอง

พอสายๆ คุณยายพาน้องโฟนไปนั่งรถเล่น น้องโฟนชอบมากที่สุด ที่อยู่บนรถ มองโน่นมองนี่ตามประสา พอประมาณ 10. 00 น.คุณยายอาบน้ำ สระผมให้น้องโฟน แต่งตัวหล่อเพื่อที่จะไปบ้านคุณตาต่อ คุณยายงอแงเหมือนเดิม บอกว่าไม่อยากให้กลับเลย เอาน้องโฟนไว้อีกวันหนึ่งได้ไหม แต่คุณพ่อไม่ยอมคุณยายอ้อนยังไงก็ไม่ให้ คุณยายหอมน้องโฟนซะแก้มช้ำเลย บอกว่าสงสัยคืนนี้ นอนร้องไห้คิดถึงหลานอีกเหมือนเดิม

พอขึ้นรถน้องโฟนก็หลับเหมือนเดิม หลับจนถึงบ้านคุณตา นอนเต็มอิ่มเลยอารมณ์ดี ใครอุ้มหรือเล่นด้วยก็เล่นกับเค้าหมด หัวเราะ ยิ้มให้ทุกคน อืม! เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นอะไรน้องโฟนชอบแลบลิ้นตามรูป ไม่รู้หลอกใคร แต่ก็ตลกดี ขำ ขำ สักพักก็หลับคุณแม่ต้องอุ้มกล่อมเหมือนเดิม สังเกตมาบ้านคุณตาทีไร จะหลับนานมาก ประมาณ 2 ชั่วโมงได้ คงเงียบน่ะ น้องโฟนไม่ชอบเสียงดัง น้าเอก็โดนเหมือนกัน เรื่องมีอยู่ว่า น้าเอเอามือแหย่ใส่ปากน้องโฟน ฟันขึ้นแล้วนี่ก็กัดซิ น้าเอร้องโอ้ยจะดัง (ตรงหน้าเลย) น้องโฟนตกใจร้องมั้งแต่ดังกว่า หลังจากนั้นก็ไม่ให้น้าเออุ้มอีกเลย น้องโฟนตื่นตอน 5.30 น. ก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวกลับบ้าน คุณตากับน้าเอเดินมาส่งที่รถ กลับถึงกรุงเทพฯ 6.30 น. แวะโลตัสซื้อกาน้ำร้อนให้คุณย่าทวด เพราะที่บ้านเสีย มาถึงบ้านคุณพ่อคุณแม่ทานข้าว เลยให้น้องโฟนนั่งในรถหัดเดิน แต่ที่คุณพ่อประหลาดใจมากเลย คือ คุณแม่เรียกน้องโฟน ให้มาหา น้องโฟนฟังแล้วเข้าใจรีบเดินมาหา ก้าวเท้าเร็วมา โดยที่ก้นไม่ติดเบาะรองนั่ง ทุกคนชมน้องโฟนว่าเก่งมากเลย น้องโฟนชอบใจ ยิ้ม หัวเราะ และเดินเล่น อย่าสนุกสนาน

ฟันขึ้นแล้วครับ

ตอนนี้น้องโฟน 7 เดือนกับอีก 8 วัน น้องโฟนหายป่วยแล้วนะ (หายนานแล้วแหละ) เพราะว่าอากาศไม่หนาวแล้ว อากาศอยู่ในสภาพปกติ พัฒนาการน้องโฟนตอนนี้ นั่งได้นานกว่าเดิม ตัวตรง ไม่เอียงไปมา ตั้งเข่า พยายามจะคลานแต่ยังไปไม่ได้ ไม่มีทีท่าว่าจะคืบเลย สงสัยจะห้ามขั้นน่ะ ถ้านั่งรถหัดเดินจะก้าวขาไปข้างหน้า แต่ยังไม่ตรง ยังกางขาออก ฟันน้องโฟนขึ้น 2 ซี่ข้างบนแล้วแต่ยังไม่เต็ม น้องโฟนคงรำคาญ บางครั้งก็หงุดหงิด คงคันเหงือกน่ะ คุณพ่อซื้อ ยางกัดมาให้น้องโฟนกัดเล่น (แช่เย็น) ช่วยได้บ้าง แต่สักพักน้องโฟนก็ไม่เอาแล้ว เบื่อง่าย ตอนนี้น้องโฟนกินข้าว 2 มื้อเหมือนเดิม คือ เช้า และ เย็น กินเยอะเหมือนเดิม (สงสัยจะชอบฝีมือพี่เลี้ยง) แต่แปลก ที่นมไม่ค่อยกินเท่าไหร่ บางครั้งชง 3 ออนซ์ ยังไม่หมดเลย เหลือประมาณ 1 ออนซ์ เกือบทุกครั้ง ไม่ยอมเพิ่มซะที ไม่รู้เป็นเพราะอะไร สงสัยจะเบื่อมั้ง คงต้องลองเปลี่ยนนมเป็นยี่ห้ออื่นบ้าง แต่คุณแม่ซื้อมาเก็บไว้หลายกระป๋องเลย ต้องรอให้หมดก่อน เดี๋ยวนี้น้องโฟนอารมณ์ดีกว่าเดิม เล่นอะไรก็หัวเราะไปหมดเลย แกล้งเป่าลมใส่หน้าก็หัวเราะ พูดคำว่า " จ๊ะเอ๋" ก็หัวเราะ ไม่รู้ว่ามันน่าขำตรงไหน? แต่ก็ดีแล้ว วันก่อนพาน้องโฟนไปเดินตลาดบางน้ำผึ้งมา จุดประสงค์จริงๆๆ คือพาคุณย่าทวด ไปเดินมากกว่าและพาน้องโฟนไปเปิดหูเปิดตาบ้าง คุณย่าทวดชอบไปเดินซื้อของที่นี่ ของกินเยอะ ส่วนคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้ซื้ออะไร เพราะเบื่อแล้ว เลยไปรอคุณย่าทวดที่สวน คุณพ่อเดินไปซื้อขนมครกมาให้ น้องโฟนไม่ยอมทาน โชคดีที่คุณพ่อซื้อขนมถ้วยมาด้วย คุณแม่เลยเปลี่ยนมาป้อนขนมถ้วยให้น้องโฟนทานแทน ทานไปหลายชิ้นเลย (ชอบ) น้องโฟนน่ารักมากไม่งอแงเลย ถ้าเป็นวันหยุดน้องโฟนส่วนใหญ่จะไม่งอแง คงดีใจที่อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ทั้งวัน เลยอารมณ์ดีไม่งอแง เดี๋ยวนี้น้องโฟนนอนเร็วขึ้นกว่าเดิม ปกติจะนอนประมาณ 3 ทุ่ม แต่เดี๋ยวนี้นอนประมาณ 1-2 ทุ่ม (ดีมาก) คุณแม่เลยมีเวลาทำอะไรอย่างอื่นบ้าง น้ำหนักตอนนี้ 9 กก. ส่วนความยาว 75 ซม. ผอมลงน่ะ หรือที่เค้าเรียกกันว่า "ช่วงยืดตัว" ตอนนี้น้องโฟนเริ่มจำอะไรได้มากกว่าเดิม สอนอะไรก็จะจำได้ แล้วแต่อารมณ์ด้วย เช่น เคาะประตู เอาหัวมาชนกัน (หัวโปก) ยิ้มหวาน เล่นจ๊ะเอ๋ บางทีก็เล่นคนเดียวแล้วก็ขำเอง ดีจริงๆๆ

7 เดือนครับ

ของเล่นน้องโฟน

หาหมอ(ไม่สบายยยย)

คุณพ่อคุณแม่ พาน้องโฟนไปหาหมอมา คุณหมอบอกว่าเป็น หลอดลมอักเสบ (อีกแล้ว) แต่ดีหน่อยที่เป็นไม่เยอะ ไม่โดนฉีดยา และพ่นยา สงสารน้องโฟน คุณหมอให้ยามาหลายตัวเหมือนกัน มียาแก้ไอ ยาแก้อักเสบ (แพงมาก) ยาภูมิแพ้ (แพงอีกเหมือนกัน) ตัวนี้ทานแล้วจะลดน้ำมูก แล้วก็ให้ยาทาแก้ผื่นคันมาอีก เพราะน้องโฟนเป็นผื่นที่บริเวณแก้ม 2 ข้างเลย สงสัยจะเป็นที่น้ำลายตัวเค้านั่นแหละ จะไหวออกมาตลอด (แต่ไม่ทั้งวันนะ)เลยเป็นผื่น แล้วก็มีสบู่เหลวมาให้ใช้ด้วย (เวลาอาบน้ำ) แต่ช่วงนี้อากาศหนาวมาก น้องโฟนไม่ได้อาบน้ำ ใช้เช็ดตัวมากกว่า คุณหมอบอกว่า ประมาณ 1 อาทิตย์ อาการทั้งหมดจะค่อยๆๆ หายไป (เด็กเป็นกันเยอะช่วงเดือน พฤศจิกายน- กุมภาพันธ์) ต้องค่อยระวังหรือกินยาดักไว้ อืม! ชั่งน้ำหนักมาตอนนี้น้องโฟนหนัก 8.9 กก.แล้ว (ขึ้นมาไม่มาก)

พอกลับมาบ้านก็เริ่มการป้อนยา เป็นอะไรที่เหนื่อยมากกว่าจะป้อนกันเสร็จ ตัองให้คุณพ่อจับตัวไว้ ส่วนคุณแม่ก็เป็นคนป้อนยา คนเดียวเอาไม่อยู่ ไม่รู้ว่าจะอะไรขนาดนั้น(มันทรมานจริงๆๆ) เดี๋ยวนี้คุณแม่ต้องเป็นคนกล่อมนอนทุกวัน (แต่หนักตรงทีท่ากล่อมนอนนี่ซิ) ต้องอุ้มแบบเอาตัวน้องโฟนมาแนบที่หน้าอก อย่างภาพ ( ขอบอกว่าแบบนี้หนักมา) แล้วต้องร้องเพลงกล่อมด้วย คุณแม่ร้องไม่เป็นเพลงหลอก นึกอันไหนออกก็ร้องเพลงนั้น ต้องเดาใจน้องโฟนว่าวันนี้อยากฟังเพลงแบบไหน ถ้าไม่ชอบน้องโฟนก็จะแสดงอาการโดยการร้อง หรือ ขยับตัว แต่ถ้าชอบเพลงนั้นก็จะ หลับมาเคลิ้มเลย แต่ ถ้าน้องโฟนไม่ง่วง ไม่ว่าจะกล่อมยังไงน้องโฟนก็ไม่หลับ พอรู้ว่าตัวเองอยากจะนอนแล้วก็จะหันมามองคุณแม่แล้วก็ส่งเสียง เพื่อบอกให้รู้ว่า หนูเริ่มง่วงแล้วนะ (นี่คือกิจกรรมก่อนนอน)